Dinsdagochtend vertrok ik naar Mole national park. Ik ging met de yellowyellow naar de standplaats van trotro’s, middenin town. Ik was de eerste voor de trotro richting het park.
Dit hield in dat ik nog ruim een uur moest wachten voordat hij vol zat en we eindelijk vertrokken. We zaten met 20 in het busje, terwijl er 14 stoelen waren, oftewel: lekker opgepropt. In Damongo stapte ik uit de trotro, waarna ik nog 30 minuten met de taxi naar het park zelf moest. Van huis tot hotel heb ik er ongeveer 4,5 uur over gedaan. De rest van de dinsdag heb ik lekker rond het zwembad gehangen, de eerste olifanten op afstand gespot en kennis gemaakt met wat andere gasten. De tafels in het restaurant zijn namelijk als grote groepstafels gepositioneerd, waardoor je tijdens het eten met vreemden aan tafel zit.
Op woensdagochtend doe ik een ochtendsafari met de jeep. Met name de olifanten zijn indrukwekkend. Ook zien we wat wilde zwijnen en een pootafdruk van een hyena. Terug bij het hotel zit ik tijdens het ontbijt weer bij dezelfde mensen aan tafel als gisterenavond en besluiten we met zijn drieën de kanosafari te doen en de dorpjes te bezoeken. Met de auto vertrekken we naar een verderop gelegen dorpje en stappen we in de kano. We zien hier niet echt dieren, maar de omgeving was wel erg mooi. Deze tocht duurde niet zo lang, omdat er een boom precies over de rivier gevallen is, en we dus niet verder konden varen. Terug van het varen gingen we het dorpje zelf in en werd ons laten zien hoe ze hier sheabutter maken, een erg populair Ghanees product.
Daarna gaan we met de auto verder naar het dorp Larabanga, waar de oudste moskee van West-Afrika staat, gebouwd in het jaar 1421. Ook de Mystic Stone bevind zich hier in het dorp. Het verhaal gaat dat er een profeet rond die tijd was en die wilde dat er een weg gemaakt zou worden. Bij het graven werden er natuurlijk veel grote stenen aan de kant gelegd. Toen ze echter een volgende dag terug kwamen om verder te werken aan de weg, was één steen weer terug op precies dezelfde plek als waar ze hem gisteren vandaan hadden gehaald. De profeet wist toen zeker dat het een wonder van god was en dat ze een moskee moesten bouwen. De profeet gooide een speer en waar die terecht zou komen, moest de moskee gebouwd worden. De speer kwam zo’n 500 meter vanaf de steen op de grond terecht en toen daar de mannen gingen kijken om de moskee te bouwen, bleek daar al een hele fundering voor het gebouw te zijn, precies in de vorm hoe de moskee er vandaag de dag nog uitziet.
Ook bijzonder aan dit dorp is dat er pas sinds 1960 een schooltje is. Het hele dorp behoort tot de Islam en men vond dat scholen niet de bedoeling waren, omdat scholen in Afrika pas werden gebouwd na de zending van Christenen. Had de god van de Islam scholen gewild, had hij ze wel gebouwd via profeten van de Islam. Waarom er sinds 1960 dan toch een schooltje is, werd niet verteld.
Donderdag ochtend slaap ik lekker uit, en doe ik ’s middags weer een safari met de jeep, waarbij we zo’n beetje dezelfde dieren zien, maar het blijft gewoon heel indrukwekkend om zulke grote olifanten op zo’n korte afstand te zien staan. ’s Avonds gaan we met een paar mensen op ‘nachtsafari’. Deze is van 19.00-21.00u, wanneer het echt helemaal donker is. Ik vond deze safari echt heel erg leuk. Iedereen kreeg een grote lamp, waarmee je rond moest schijnen. De bedoeling was dan dat de ogen van dieren oplichten, en dat is echt heel leuk om te zien. Zo hebben we 1 olifant gezien, maar vooral heel veel kleinere dieren die je overdag nauwelijks ziet.
Vrijdagochtend doe ik nog een wandelsafari, wat ook echt heel leuk was. Toen heb ik ook voor het eerst krokodillen in het wild gezien!
Vlak voordat ik weer op huis wilde aangaan, bleek een olifant bij ons hotel rond te lopen! Natuurlijk hebben we hier ook nog wat mooie foto's van gemaakt.
Vrijdagmiddag ben ik toen weer op huis aangegaan, waar we ook nu weer lekker warm naast elkaar werden gezet in de trotro.
Zondag ben ik met Eva, een andere vrijwilliger naar de kerk geweest. Het was een speciale dienst omdat het ‘Royal Sunday’ was. Voor deze dienst waren meerdere chiefs uit Tamale uitgenodigd en was het een grote show. De mensen hadden traditionele kleding aan en zo werd er ook gedrumd in traditionele kleding. (zie video op facebook of in de groepsapp).
Deze week was ik weer gewoon aan de slag in het ziekenhuis. Op woensdag met de ambulance mee, waar we moesten posten bij een oefening van het leger, politie en de brandweer. Ze waren aan het oefenen voor Independence day op 6 maart. Naar we horen is dat echt de belangrijkste dag van het jaar en wordt het een grote show. Ik had met Doris, een vrouw uit de kerk afgesproken om naar Shekina Clinic te gaan. Dat is een kliniek, gerund door vrijwilligers, en volledig afhankelijk van donaties. We hadden voor donderdag afgesproken, dus ging ik niet naar het ziekenhuis. Echter rond 11 uur gaf ze aan mij door dat het hem niet ging worden en dat we morgen, vrijdag zouden gaan. Echter vrijdag rond 13.00 uur belde ze dat het weer niet door kon gaan, maar dat we maandag zouden gaan. Hierdoor had ik dus donderdag en vrijdag twee onverwachte vrije dagen.
Zondag ging ik met Winnifred naar de kerk, en nu was het een kinderdienst. Deze dienst is één keer per jaar en leek een beetje op tweede kerstdag, zoals ik hem ken in de kerk. De kinderen zeiden teksten op, zongen wat liederen en deden korte toneelstukjes. Was erg leuk om te zien.
Maandag ging ik dan toch echt met Doris naar de kliniek, en dat was erg indrukwekkend om te zien. Er is een klein ziekenhuisje waar consulten worden gedaan, er is een operatiekamer waar vier mensen tegelijkertijd geopereerd kunnen worden, er is een keuken waar dagelijks maaltijden worden bereid en uitgedeeld aan de allerarmsten en ook zijn er huisjes op het terrein waar psychisch zieken gratis kunnen wonen, slapen en eten. Dit alles wordt gerund door vrijwilligers en betaald vanuit donaties. Regelmatig komen er artsen vanuit het buitenland die dan gratis operaties uitvoeren en standaard worden door een arts hier uit Ghana op dinsdag ‘makkelijke’ operaties uitgevoerd zoals hernia’s. Ze hebben wel wat medicatie op voorraad in de kliniek, maar dat is momenteel wel hun zorgenpunt.
Voordat ik naar Ghana ging, is er natuurlijk erg veel geld opgehaald, en ik denk dat we hier wel een mooie eerste bestemming hebben gevonden om een gedeelte aan te doneren. Ik hou jullie hier verder van op de hoogte.
Reactie plaatsen
Reacties