Kruiden als medicijnen

Op woensdag was ik weer aanwezig bij de ambulance, maar weer was het erg rustig. Ik heb nu maar eens goed doorgevraagd wat ze bedoelen als ze het ‘druk’ noemen, en toen bleek dat het druk is als je vijf oproepen in drie dagen tijd krijgt. Oftewel: ook op de ambulance zit je groot gedeelte van de dag niks te doen. Een van de schoonmakers had haar zoontje meegenomen en die bij ons gebracht om er op te letten, zodat zij even haar handen vrij had. Haar zoontje schijnt regelmatig koortsstuipen te hebben en zo kwam het gesprek op kruiden die ze daarvoor gebruiken. Zo blijkt elk kind in een kruidenbad gedaan te worden als ze drie maanden oud zijn. Dit om hersenschade te voorkomen, zoals dus bijvoorbeeld stuipen of epileptie. Als later blijkt dat het kind toch dit soort dingen heeft, gaat men er vanuit dat de verkeerde (niet sterk genoeg) kruiden zijn gebruikt. Als een kind bijvoorbeeld een pester is en agressief, wordt dat juist gezien als iets goeds. Dit kind heeft sterke kruiden gehad en kan goed voor zichzelf opkomen. Dit in tegenstelling tot een kind dat valt en daardoor gaat huilen, die kan niet voor zichzelf opkomen en hebben de kruiden niet goed gewerkt.

Inmiddels heb ik al heel wal slangenbeten gezien, maar slangen zelf nog niet echt. Tot afgelopen week. Nog steeds niet zo dichtbij dat het gevaarlijk was, maar wel interessant om te zien! Een groepje mannen hadden een slang gevangen en die wilden ze gebruiken om anti-slangen-gif te maken. Ze hebben de kop van de slang gehakt, zodat ze die soort van konden ‘persen’ zodat het gif gebruikt kon worden. De rest van de slang hingen ze te drogen in een boom, zodat ze slangenvlees konden eten. Dit was dus weer een voorbeeld hoe dat zelf dokteren hier werkt en geeft wel een soort van verklaring waarom eigen middeltjes niet altijd werken. Want dat slangengif wordt dan niet naar iemand gebracht die er verstand van heeft, maar wordt gewoon gemengd met wat andere kruiden door moeder de vrouw.

Met mij gaat het gelukkig al behoorlijk beter. Afgelopen zaterdag moest ik terug naar de kliniek, toen ging het nog niet echt lekker, als in de zin dat ik erg weinig energie had. Er is opnieuw bloed geprikt en toen bleek dat de buiktyfus nog steeds aanwezig is, alhoewel in mindere mate. Ik heb opnieuw een antibioticakuur gekregen, samen met een maagbeschermer en moet komende zaterdag weer terug om te checken. Ik ga er vanuit dat het dan helemaal weg is, want zoals ik zei voel ik me inmiddels echt stukken beter. Ik maak nog wel behoorlijk lange nachten, maar kan wel gewoon werken, zonder dat ik aan het eind van de dag helemaal op ben.

Ik had aangegeven dat ik komende week rust zou houden, maar dat heb ik een week opgeschoven. Op welke afdeling ik komende week aan het werk ben weet ik nog niet, maar dat gaat vast goed komen. Volgende week heb ik dan wel vrij en ga ik een paar dagen terug naar het nationaal park, dus daarover volgende keer meer.