Het aftellen is begonnen! Nog zo’n twee en halve week en dan zitten we in het vliegtuig naar Ghana. De meeste voorbereidingen zijn inmiddels afgerond.
Via de GGD heb ik vaccinaties tegen TBC en Meningitis gekregen. Bij de BCG vaccinatie (tegen TBC) was best wel een heftige voorlichting. Ze zouden de vloeistof inspuiten, waardoor er een bultje ontstaat, die bij de meeste mensen na 4-6 weken ontstoken raakt en open gaat en dan voor enkele weken tot maanden open blijft. Hier zat ik niet op te wachten, omdat ik als het even kan, niet met een open wondje naar Ghana wil vertrekken. Inmiddels zit die vaccinatie er zo’n drie maanden in en is de huid niet open gegaan. Er ontstond wel een rood, gevoelig bultje, maar die is aan het wegtrekken.
Naast de vaccinaties moest ik mijn visum nog regelen. Die kon niet al te lang van te voren aangevraagd worden, gezien je binnen 90 dagen na het verkrijgen van je visum Ghana binnen moet, of hij is niet geldig meer.
Online moest ik het visum aanvragen, waarbij heel veel formulieren werden gevraagd, waarvan ik niet begreep waarom ze dat allemaal nodig hebben, maar gelukkig ging dat goed. Na de online aanvraag moest ik naar de Ghanese ambassade in Den Haag, om de aanvraag officieel te maken en mijn paspoort af te geven. Ik moest ongeveer drie kwartier in de wachtkamer wachten voordat ik aan de beurt was. Toen ik aan de beurt was, werd er gelijk tegen mij gezegd, dat mijn papieren niet allemaal in orde waren. Als vrijwilliger heb je een ‘uitnodiging’ vanuit Ghana nodig, waarin staat dat ze je kunnen gebruiken. Deze uitnodiging had ik wel, en ook ingeleverd, maar was niet vanuit Ghana ondertekend. Ik werd naar buiten gestuurd om het binnen een uur te regelen, want daarna zouden ze dicht gaan. Ik was bang dat ik het niet op tijd rond zou hebben, gezien er logischer wijs vanuit de organisatie niet altijd ala minuut gereageerd wordt. Daarom besloot ik te bellen, maar kreeg bij beide telefoonnummers de voicemail. Dan toch maar een appje… En gelukkig werd er binnen een paar minuten gereageerd en binnen een kwartier had ik de ondertekende versie in mijn mail zitten! Echt super. Toen weer naar binnen, en gelukkig deed men toen niet lastig meer over het visum. Een week later kon ik mijn paspoort met visum weer ophalen, wat gelukkig in één keer goed ging.
Naast deze persoonlijke voorbereidingen, is er natuurlijk ook de bloembollenactie geweest om geld voor het goede doel op te halen. Deze actie heeft heel goed gelopen. De winst op de bloembollen en zaadjes, samen met alle giften die er zijn gegeven, is er een totaalbedrag bereikt van zo’n €2700,-
Iedereen daarvoor hartelijk dank! Met dit bedrag zullen er spullen voor de zorg worden aangeschaft. Hierover later meer.
Ik krijg regelmatig de vraag hoe mijn leven er in Ghana uit gaat zien. Antwoord: ik weet het niet. Ik heb zelf eigenlijk ook nog best weinig informatie. Wat ik wel weet is dat ik in een Ghanees gastgezin terecht gaat komen. Het is een traditioneel gastgezin, die wonen in lemen hutjes met rieten dak. Ik krijg binnen het gezin een eigen hutje. Uit hoeveel personen dit gezin weet ik nog niet. Gebruikelijk bestaat zo’n gezin uit opa en oma, hun zoons en vrouwen en de kleinkinderen. Alle dochters komen te wonen bij de familie van de man waarmee ze trouwen.
In principe ga ik vijf dagen per week werken. Drie tot vier in het ziekenhuis, en de andere dagen in de dorpjes rondom Tamale. Of dit ook echt zo is, op het moment dat ik er echt ben is afwachten en vertel ik hier als ik het zelf weet.
De komende twee en halve week verblijf ik bij mijn ouders, nog even genieten van elkaar, de koffers inpakken en dan echt op naar Ghana. 15 september hoop ik te vertrekken.
Volgende keer dat ik hier iets plaats, zit ik zeer waarschijnlijk in Ghana. En neem ik jullie mee op mijn reis daar.
Reactie plaatsen
Reacties
Goede reis!